ប្រវត្តិ​នៃ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក បណ្ដែតប្រទីប សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក​
ដោយ មេគង្គ ប៉ុស្តិ៍ ចេញផ្សាយ​ ថ្ងៃទី 14 November, 2016 ក+ ក-

​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក បណ្ដែតប្រទីប សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក ជា​ប្រពៃណី​ទំនៀមទម្លាប់​ខ្មែរ ដែលជា​មរតក​វប្បធម៌​ដូនតា​បាន​បន្សល់ទុក​តាំងពី​សម័យបុរាណ​យូរលង់​ណាស់​មកហើយ​។ សព្វថ្ងៃ ពិធីបុណ្យ​នេះ ត្រូវបាន​ពលរដ្ឋ​ប្រតិបត្តិ​បន្ត​រាល់​ឆ្នាំ និង​ចាត់ទុកថា​ជា​បុណ្យប្រពៃណី​វប្បធម៌​ជាតិ​ដ៏​ធំ​មួយ ក្នុងចំណោម​ពិធីបុណ្យ​សំខាន់ៗ​ជាច្រើន​ទៀត​។​
​ពិធី​នេះ ភាគច្រើន​គេ​ប្រារព្ធ​ធ្វើឡើង​នៅ​ចំពេល​រដូវ​ទឹកសម្រក​ក្នុង​ខែកត្តិក ឬ​ខែវិច្ឆិកា ដែលជា​ថ្ងៃ​ព្រះ​ចន្ទ​រះ​ពេញ​រង្វង់​មូល ត្រូវ​នឹង​ថ្ងៃ​១៥ កើត ខែកត្តិក​។​
​តើ​ពិធី​បុណ្យអុំទូក បណ្ដែតប្រទីប សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក មាន​ប្រវត្តិ​យ៉ាងណា​?
​ព្រះរាជ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក បណ្ដែតប្រទីប សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក តែង​ប្រព្រឹត្ត​ទៅជា​ផ្លូវការ​រយៈពេល ៣​ថ្ងៃ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ គឺ​ចាប់ផ្ដើម​ពីថ្ងៃ​ទី​១៤ កើត ដល់​ថ្ងៃ​១ រោច ខែកត្តិក ដោយមាន​បណ្ដែតប្រទីប​នៅពេល​យប់ ធ្វើ​នៅតាម​ដង​ទន្លេសាប​នា​កំពង់ផែ​មុខ​ព្រះបរមរាជវាំង​។​
​ប្រវត្តិ​នៃ​បុណ្យអុំទូក មាន​តាំងពី​បរម​បុរាណ​ដ៏​យូរលង់​មកហើយ ដែលមាន​ចងក្រង​នៅក្នុង​ឯកសារ​ប្រវត្តិវិទូ និង​មាន​នៅតាម​សិលាចារឹក​នៃ​ប្រាសាទ​អង្គរ​។​
​បុណ្យអុំទូក​មានការ​បកស្រាយ​ប្លែកៗ​គ្នា​ជាច្រើន ហើយ​ពិធី​ធ្វើ​ក៏​ប្លែកៗ​គ្នា​ដែរ​។​
​សៀវភៅ​ជ័យ​វរ្ម័នទី​៧ នៅក្នុង​វិទ្យាស្ថាន​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ បាន​ចងក្រង​ថា នៅ​សម័យអង្គរ​នា​គ្រិស្តសករាជ សតវត្ស​ទី​១២ នៅ​កម្ពុជា មាន​សេចក្ដីសុខក្សេមក្សាន្ត​រុងរឿង​ណាស់ ដោយ​ព្រះបាទ​ជ័យ​វរ្ម័នទី​៧ ស្ដេច​ចេញ​ធ្វើសង្គ្រាម​ជើង​ទឹក​ដើម្បី​បង្ក្រាប​ពួក​ចាម ដោយ​កងទ័ព​ទូក​ជា​ចម្បាំង​រំដោះ​ក្រុង​កម្ពុជា ឲ្យ​រួចផុត​ស្រឡះ​ចេញពី​ខ្មាំងសត្រូវ​នៅ​គ្រិស្ដសករាជ​១១៧៧ ដល់​ឆ្នាំ​១១៨១ រឿង​ចម្បាំង​គ្រានោះ​មាន​ឆ្លាក់​នៅលើ​ជញ្ជាំង​ប្រាសាទបាយ័ន និង​ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ​។ ក្នុង​ចម្លាក់​នោះ​មាន​កងទ័ព​ទូក​យ៉ាងច្រើន​មហិមា ដែលមាន​ព្រះឆាយាល័ក្ខណ៍​ព្រះបាទ​ជ័យវរ្ម័ន​ទី​៧ ប្រថាប់​ឈរលើ​ទីតាំង​នាវាចម្បាំង​ដោយ​ទ្រង់​ធ្នូ និង​ដំបង​ដ៏​ស្វាហាប់​ក្នុងចំណោម​កងទ័ព​ទូក​ទាំងឡាយ​។​
​ចំណែក​ឯកសារ​ល្បែង​ប្រណាំងទូក​របស់​ក្រុម​ជំនុំ​ទំនៀមទម្លាប់​ខ្មែរ​ដែល​និពន្ធ​ដោយ​លោក ថាច់ ប៉ែន ហៅ ប៉ាង ជា​អាចារ្យ​នៅ​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ​រង​ខេត្ត​ឃ្លាំង ទឹកដី​កម្ពុជា​ក្រោម បាន​ចែងថា សម័យ​លង្វែក ព​.​ស​២០៧១ គ​.​ស​១៥២៨ ព្រះបាទ​អង្គចន្ទ​ទី​១ ទ្រង់​តាំង​ពញា​តាត ងារ​ជា​ស្និទ្ធ​ភូ​បា​ជា​ស្ដេច​ក្រាញ់​នៅ​កម្ពុជា​ក្រោម ស្រុក​បាសាក់​។ ស្ដេច​ក្រាញ់​នេះ​បាន​ចាត់​របៀប​រៀបចំ​ការពា​រ​ស្រុក​ឲ្យ​មាន​ទាហានជើងទឹក​ចែកជា ៣​ក្រុម​។ ក្រុមទី​១ ហៅ​ទ័ពស្រួច ហាត់​ច្បាំង និង​ទូក​ដែលមាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ដូច​ទូកប្រណាំង​សព្វថ្ងៃ​។ ក្រុមទី​២ ហៅ​ទ័ព​ជំនួយ ហាត់​ច្បាំង និង​ទូក​ចែវ​ពីរ​ជួរ​ដែលមាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ដូច​ទូកប្រណាំង​សព្វថ្ងៃ​។ ហើយ​ក្រុមទី​៣ ហៅ​ទ័ព​បាសាក់ គឺ​ទូក​ធំ​មាន​ដំបូល​មាន​ចែវ មាន​ក្ដោង​មាន​ទ្រង់ទ្រាយ​ដូចជា​ទូក​បាសាក់ ហៅ​ទូក​ប៉ុកចាយ តែ​រាង​ស្ដួច​វែង​មាន​ដំបូល​តែមួយ​កាត់​ខាងមុខ ឥត​ជញ្ជាំង ជា​ទូក​ដាក់​ស្បៀងអាហារ​សម្រាប់​កងទ័ព​។​
​ប្រភព​ឯកសារ​ទាំងពីរ​នេះ បាន​សន្និដ្ឋានថា ប្រទេស​កម្ពុជា សម័យបុរាណ​ជា​ប្រទេស​មាន​កងទ័ពជើងទឹក​យ៉ាងខ្លាំង​ពូកែ និង​មាន​ពិធី​ហ្វឹកហ្វឺន ពិធី​សមយុទ្ធ​កងទ័ព​នេះ ហើយ​អាចសន្និដ្ឋាន​ទៀតថា ប្រទេស​កម្ពុជា ធ្វើ​ពិធី​នេះ​រៀង​រហូតមក គឺជា​ប់​តំណ​មកពី​សម័យ​សមយុទ្ធ​ក្នុងសម័យ​បុរាណ​នេះឯង ទើប​មានការ​ប្រកួត​ប្រណាំងទូក​ង​ជាប់​មកដល់​សព្វថ្ងៃនេះ​។​
​អាចារ្យ​ពេលា​ការ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ លោក​អាចារ្យ សេង សយ មានប្រសាសន៍ថា ថ្វីត្បិតតែ​មានការ​ចង​ក្រង​ឯកសារ និង​តំណាល​ខុសៗ​គ្នា​យ៉ាងណាក្ដី ប៉ុន្តែ​ឲ្យ​តែ​និយាយ​ទៅដល់​ព្រះរាជ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក គឺ​តែង​នឹក​ទៅដល់​ការ​រំឭក​ដល់​គុណ​កងទ័ពជើងទឹក​ខ្លាំងពូកែ​នោះឯង​៖ «​ក្រុង​កម្ពុជា​យើង​នេះ ទឹកដី​កម្ពុជា​យើង​ពី​ដើម​ពេលនោះ​នៅក្នុង​ទឹកដី​អយុធ្យា​នៅឡើយ​ទេ​។ ប្រទេស​យើង​ធំ​ណាស់​! មេទ័ព​ដែល​បាន​ពលី​ដើម្បី​ជាតិ​គ្រប់បែបគ្រប់យ៉ាង គឺថា​នឹក​គុណ​ដល់​មេទ័ព​កាលនោះ​ដែល​បាន​បូជាជីវិត​ដើម្បី​ប្រទេសជាតិ​»​។​
​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក ប្រព្រឹត្តទៅ​នៅ​ថ្ងៃពេញបូណ៌មី ខែកត្តិក ស្របទៅនឹង​រដូវ​ទឹកជំនន់​ដែល​ក្នុង​រយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ខែ​ហើយ បានធ្វើ​ឲ្យ​បឹងបួ​ទាំងឡាយ​ក្លាយទៅជា​សមុទ្រ​ដ៏​ធំ​ល្វឹងល្វើយ ហើយក៏​បញ្ជាក់ថា ពេលនោះ​ស្រូវ​ស្រែ​កំពុង​ទុំ​ហើយ​។ នៅពេលដែល​ទឹកទន្លេ​មេគង្គ​លិច​ជន់ ខែសីហា ដល់​ខែវិច្ឆិកា ទឹកជំនន់​បាន​ចាក់​ចូល​ស្រោចស្រព​បឹងបួ​តាមរយៈ​ទន្លេសាប​ដែល​ហូរ​ពី​ត្បូង​ទៅ​ជើង​។ ដល់​រដូវ​ទឹកសម្រក​ដែល​ចាប់ផ្ដើម​នៅ​ខែវិច្ឆិកា ទឹក​បឹងបួ​ហូរ​ត្រឡប់​តាម​ទន្លេសាប​ដដែល​ពី​ជើង​ទៅ​ត្បូង​វិញ​។​
​ដី​ល្បប់​ដោយសារ​ទឹកជំនន់​នៃ​ទន្លេ​បឹងបួ​ទាំងឡាយ បានធ្វើ​ឲ្យ​ដី​មាន​ជីជាតិ​។ ដំណាំ​ទាំងឡាយ​ដែល​កសិករ​ធ្វើតាម​សង្វាក់​នៃ​ទឹកសម្រក បានផ្ដល់​ផល​យ៉ាងច្រើន រាំង​ស្កាត់​នូវ​គ្រោះ​ទុរភិក្ស​។ ដូច្នេះ​ការរៀបចំ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក​នេះ ក៏​ឧទ្ទិស និង​សម្ដែង​នូវ​ការដឹងគុណ​ទន្លេមេគង្គ និង​ទន្លេសាប ដែល​បានផ្ដល់​ជីជាតិ​យ៉ាងសំខាន់​បម្រើ​ដល់​វិស័យ​កសិកម្ម​។​
​ក្នុង​ព្រះរាជ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក ក៏មាន​ពិធី​មួយ​ដែល​សំខាន់​ជា​អត្តសញ្ញាណ​នៃ​ការ​ប្រារព្ធ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក​នេះដែរ គឺ​ការ​បណ្ដែតប្រទីប​។​
​ពិធីបុណ្យ​បណ្ដែតប្រទីប ដែលជា​ទូទៅ​គេ​តុបតែង​ទូក កប៉ាល់​តូចធំ​លំអ​ដោយ​ភ្លើង​ចម្រុះ​ពណ៌ រំលេច​ជា​រូបភាព​ផ្សេងៗ ភ្លឺ​ផ្លេក ហើយ​បណ្ដែត​ឲ្យ​រសាត់​ទៅមក​យឺតៗ​នៅលើ​ដង​ទន្លេចតុមុខ​ទល់មុខ​ព្រះបរមរាជវាំង ដោយមាន​អបអរ​ដោយ​បាញ់​កាំជ្រួច​។​
​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅតាម​តំបន់​ខ្លះ ក៏​នៅ​រក្សា​ទំនៀម​ធ្វើបុណ្យ​បណ្ដែតប្រទីប​នៅ​ថ្ងៃ​ចេញ​ព្រះវស្សា គឺ​នា​វេលាយប់​ថ្ងៃ​១៥ កើត ខែអស្សុជ​។ ពិធីបុណ្យ​បណ្ដែតប្រទីប​នេះ គឺ​គេ​រៀបចំ​ក្បូន​ធ្វើ​ពី​ដើម​ចេក មាន​រាង​ជា​ទូក ឬ​សំពៅ ផ្ទុក​ដោយ​ស្រូវ​អង្ករ ចំណីអាហារ នំនែក​ផ្លែឈើ​ច្រើន​មុខ​។​
​ក្នុងពេល​ប្រារព្ធ​ព្រះរាជ​ពិធីបុណ្យ​អុំទូក​នេះ ពិធី​សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក ក៏ត្រូវ​ធ្វើឡើង​ស្របគ្នា​ដែរ​។​
​ឯកសារ​ដែល​ផ្សាយ​លើ​គេហទំព័រ​របស់​វិទ្យាស្ថាន​ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ បានបញ្ជាក់​ប្រវត្តិ​ពិធី​សំពះ​ព្រះ​ខែ និង​អកអំបុក គឺធ្វើឡើង​សំដៅ​គោរព​ទៅដល់​ការ​សាង​បារមី​របស់​ព្រះពុទ្ធ កាលដែល​ព្រះអង្គ​នៅ​ជា​ព្រះ​ពោធិសត្វ​នៅឡើយ ដែល​កាល​នៅក្នុង​ជាតិ​មួយ​នោះ ទ្រង់​កើតជា​សត្វ​ទន្សាយ​ឈ្មោះថា «​សស​បណ្ឌិត​»​។ ឯកសារ​ដដែល​ផ្សាយ​ថា នៅ​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ​ចន្ទ​ពេញបូណ៌មី ឬ​ពេញវង់ ទន្សាយ «​សស​បណ្ឌិត​» បាន​អធិដ្ឋាន​ឧបោសថសីល​របស់ខ្លួន ដោយ​បំណង​ធ្វើ​ជីវិត​បរិច្ចាគ​ដើម្បី​បំពេញ​នូវ​ពោធិសម្ភារ​ឲ្យ​បាន​ត្រាស់ដឹង​ជា​ព្រះពុទ្ធ​។​
​ពិធី​អកអំបុក​នេះ​វិញ ពេល​ដល់​រដូវ​កាល​ម្តងៗ ពលរដ្ឋ​នៅតាម​ជនបទ ស្រែចម្ការ បាននាំគ្នា​ប្រមូល​ផល​ស្រូវ​ថ្មី មាន​អង្ករដំណើប ឬ​អង្ករខ្សាយ យកមក​លីង​ដាល់​ជា​អំបុក ដោយ​រួមគ្នា​ជា​ក្រុម​ក្នុងភូមិ​រៀងៗ​ខ្លួន និង​នៅតាម​ទី​វត្ត​អារាម ដោយ​ពុំ​សូវ​មាន​គេ​លក់ដូរ​នោះទេ​។​
​ប៉ុន្តែ​បច្ចុប្បន្ន អំបុក​មានការ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​លក់ដូរ​នៅតាម​ទីប្រជុំជន ជាពិសេស​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​។​
​នៅក្នុង​ថ្ងៃ​អកអំបុក សំពះ​ព្រះ​ខែ​នោះដែរ តាម​ជំនឿ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​កសិករ នៅតែមាន​ជំនឿ​តាមបែប​បុរាណ​នៅឡើយ ក៏មាន​ពិធី​សម្រក់​ទៀន​មួយទៀត ដើម្បី​ផ្សង​មើល​ពី​ទឹកភ្លៀង ជា​ជំនឿ​លើ​ការដាំដុះ និង​ត្រៀម​គ្រាប់ពូជ​ដំណាំ​ឲ្យ​បាន​ផល​នៅ​ឆ្នាំក្រោយ​ទៀត​៕

wf_02_big